Gąsienicojad sundajski
Lalage fimbriata[1] | |||
(Temminck, 1824) | |||
Samiec | |||
Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
gąsienicojad sundajski | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Gąsienicojad sundajski[4] (Lalage fimbriata) – gatunek małego ptaka z rodziny liszkojadów (Campephagidae). Zasiedla Azję Południowo-Wschodnią, m.in. Wielkie Wyspy Sundajskie[5]. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Takson ten po raz pierwszy opisał Coenraad Jacob Temminck w 1824 roku, nadając mu nazwę Ceblepyris fimbriatus. Holotyp pochodził z Jawy[2]. Obecnie (2021) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) umieszcza ten gatunek w rodzaju Lalage[6].
Takson ten bywał dawniej czasami łączony w jeden gatunek (w różnych kombinacjach) z gąsienicojadem indochińskim (L. polioptera), czarnoskrzydłym (L. melaschistos) i czarnogardłym (L. melanoptera)[2]. Obecnie wyróżnia się 5 podgatunków L. fimbriata[2][6].
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Poszczególne podgatunki zamieszkują[2][6]:
- L. f. neglecta (Hume, 1877) – południowa Mjanma i południowa Tajlandia
- L. f. culminata (Hay, 1845) – Półwysep Malajski
- L. f. schierbrandi (Pelzeln, 1865) – Sumatra i Borneo
- L. f. compta (Richmond, 1903) – wyspy Simeulue i Siberut (u zachodnich wybrzeży Sumatry)
- L. f. fimbriata (Temminck, 1824) – Jawa i Bali
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Gąsienicojad sundajski osiąga długość 20 cm[5]. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy – upierzenie szare, samiec ciemniejszy od samicy, u której charakterystyczny jest prążkowany spód ciała[5]. Tęczówka ciemnobrązowa[5].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
Zamieszkuje lasy nizinne i porośnięte roślinnością wzgórza[5]. Żyje w piętrze koron drzew, rzadko spotkany na ziemi[5].
- Pożywienie
Pokarm stanowią bezkręgowce[5].
- Lęgi
Gniazdo w postaci czarki, uwite z roślinności buduje w koronach drzew[5]. Samica składa 3 jaja (oliwkowozielone, z brązowym wzorem)[5].
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN klasyfikuje gąsienicojada sundajskiego jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako zazwyczaj rzadki, chociaż dość pospolity na Półwyspie Malajskim i w południowej Tajlandii. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Coracina fimbriata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-05-19] (ang.).
- ↑ a b c d e Lesser Cuckoo-shrike (Coracina fimbriata). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2021-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
- ↑ a b Lalage fimbriata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Campephaginae Vigors, 1825 - liszkojady (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-05-19].
- ↑ a b c d e f g h i David Alderton , Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 408, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Bristlehead, butcherbirds, woodswallows, Mottled Berryhunter, ioras, cuckooshrikes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).